Femur Osteomyeliti
Kas ve iskelet sistemi enfeksiyonları, sık karşılaşılan bir sorundur. Yeni evreleme sistemleri, gelişmiş cerrahi teknikler, ve hiperbarik oksijen tedavisi gibi destek tedavileri sayesinde kronik osteomiyelit tedavisi son 20 yıl içinde büyük ölçüde değişmiştir.
Kronik osteomiyelit, kemik ve yumuşak dokularda nekroza yol açar. Ölü kemik, patojen mikroorganizmalara ev sahipliği yapan bir nidus oluşturur. Konağın savunma sistemleri, mikroorganizmalarla baş etmek için sıklıkla optimal koşullarda değildir. Dolaşım bozukluğu yüzünden enfeksiyon bölgesine antibiyotikler yeterince ulaşamaz. Bu nedenle ölü dokuların ortamdan tamamen uzaklaştırılması gerekir (radikal debridman).
Uygun radikal debridman tüm nekrotik kemik ve yumuşak dokuların çıkartılmasını gerektirir, ve sıklıkla uzuvda instabiliteye neden olur. Kalan kemik ve yumuşak doku defektinin bir şekilde fiksasyonu ve rekonstrüksiyonu gereklidir. İlizarov’un ortaya koyduğu distraksiyon osteogenezi yöntemi, kaynamanın elde edilmesi, deformitenin düzeltilmesi, bacak boy eşitsizliğinin giderilmesi ve segmental defektlerin rekonstrükte edilmesi için başarıyla kullanılmaktadır.
Eksternal fiksatör ile geçen süre (eksternal fiksasyon indeksi), gereken distraksiyon miktarına bağlıdır ve bu süre boyunca bazı komplikasyonlarla karşılaşılabilir.
Tümünü Gör